donderdag 19 maart 2015

Oversteken als een Vietnamees



Ik was natuurlijk nog lang niet klaar met Vietnam, maar er gebeurde zoveel en daarbij had ik het ook nog druk, ik kwam er niet meer aan toe. Maar ik denk er vaak aan.
En ik heb ervan geleerd.
Neem vandaag. Ik was in Utrecht en moest oversteken, maar op die plek komt altijd zo'n stroom assertieve en hardrijdende fietsers op je af, dan moet je wachten, ondanks dat het ook voor voetgangers groen is. Vandaag had ik er geen zin in en ik ben als een Vietnamees overgestoken: niet wachten tot het rustig is - op sommige wegen in Vietnam kun je dan lang wachten - maar gaan lopen, langzaam en geleidelijk, en ondertussen wel goed blijven kijken. Ik zag  fietsers een beetje schrikken, maar het werkte, ze reden om me heen, ik liep tussen de fietsers en bereikte de overkant.
Ze moeten er nog een beetje aan wennen, die Utrechtse fietsers, maar ze leren snel.
En toen ik thuis kwam, kreeg ik mijn tweede druk, van buiten te herkennen aan de stikker.
Het was een mooie dag.