dinsdag 29 september 2009

Dit is het ook niet


Ken je dat: je hebt je sloffen nog aan, dus loop je de trap op om schoenen aan te trekken die boven staan, je neemt gelijk even een tas mee die niet in de gang beneden hoort te slingeren, boven gooi je een krant bij het oud papier en pak je een vuil kopje mee, weer beneden - kopje in de keuken - ga je op zoek naar je sleutels, die niet op de kast liggen, maar in je tas zullen zitten, die links - o nee rechts - aan de kapstok hangt, sleutels eruit, pen die je meegraait stop je weer terug, losse euro valt, je raapt hem op en dan zie je voeten. Sloffen nog aan. Maar goed, geloof ook niet dat dit is wat ik wil zeggen.

maandag 28 september 2009

(By the way


En terwijl sommigen van jullie lustig tussen mijn benen blijven gluren, baan ik mij op zondag een weg over de snelwegen van Nederland en moet contstateren dat als het al slecht gaat, dan toch niet met jullie. Waarom anders rijden jullie dan met van die grote caravans van Noord naar Zuid en terug. En dan zouden jullie toch geen raceauto's en -motors op aanhangers vervoeren om ergens op een ruig terreintje te gaan crossen? En jullie zouden al helemaal geen vrachtwagens vol paarden naar de andere kant van Nederland rijden om daar eens lekker een frisse neus te halen, omdat zo'n paard ook wel eens iets anders wil. Ik vraag me wel eens af waarover jullie veel klagen. Maar goed, dat is niet waarover ik het wilde hebben.)

zaterdag 26 september 2009

Plannen





Ik had grootse plannen begin deze week.
Of de tijd alle wonden heelt, dat weet ik niet, maar er gebeurt wel een heleboel naarmate de tijd verstrijkt. Vandaag ziet het er bijvoorbeeld weer heel anders uit.
Ik las vandaag een stuk in de VK over Nicolien (Lousje Voskuil). Hoewel veel mensen die ik ken en die het Bureau lazen, een hekel aan haar hadden, vond ik haar altijd erg grappig. Uit het grote interview blijkt dat ze aardig is. Ze zit vol principes, maar toch hoeft ze niet zoveel van zichzelf. In geen geval wil ze een baantje en ook verder streeft ze niet zo veel na.
Dat lijkt me eigenlijk best prettig.

dinsdag 22 september 2009

Digitaal uitgummen



Ik heb een lange tijd rondgelopen met het idee om mezelf uit te vagen. Dat kan met een welgemikte klik, in één keer ben je helemaal weg. Zo kun je ook de straat oplopen als er een auto aankomt. Het is zo'n kleine stap, dat het me wel eens beangstigt.
Toch heb ik het nooit gedaan.
Het zijn wel momenten waarop ik ga nadenken. Over wat ik eigenlijk nog wil.
En dan is er altijd wel een reden om door te gaan.
Zo kabbel ik al maanden voort.

Herfst



Ik ben iets aan het denken.
Geloof ik.
Of eigenlijk: er komt een gedachte op. Misschien zijn het wel meerdere gedachtes. Als ik het zelf snap, zal ik het uitleggen.
Hoewel, nee, misschien is het beter als ik het niet uitleg.
Het is lang geleden dat de telefoon overging, het wespenseizoen is bijna over. Ik begrijp het zelf nog niet helemaal, maar het is een feit: de herfst komt eraan.

maandag 21 september 2009

Helpt 'ie nu?



We hebben nu een paar mooie dagen achter de rug, ik heb buiten gezeten, heb er zelfs gegeten en het wespengeval hing er wapperend bij. Nu moet ik eindelijk weten of hij werkt.
Eerst maar eens de resultaten: er is één wesp geweest, die bleef even, ging weg en kwam later nog even terug.
Als dat alles is, doe ik het ervoor. Een uitstekende score als je het vergelijkt met hoeveel wespen er op mijn overvolle wespenvanger zijn afgekomen.
Ik stel me voor hoeveel wespen er geweest waren als dat ding er niet gehangen had. En ook hoe lang die ene wesp wel niet was gebleven als hij het nepnest niet had gezien.
Maar goed, het kan natuurlijk ook zijn dat het wespenseizoen over is. Of misschien zaten daar wel wespen.
Dus als ik eerlijk ben, heb ik geen flauw idee. Vooralsnog houd ik het er maar op dat het wespengeval me niet hindert. En hij was niet eens erg duur. Ik doe het ervoor. Ik bedoel: ik heb veel duurdere dingen die me veel meer in de weg staan.

donderdag 17 september 2009

Oeps...



Ik moet niet vergeten zo naar mijn werk te gaan. Dat dacht ik het net en ik schrok ervan. Maar goed dat ik niet met de trein ga, dan kan ik ook niet vergeten uit te stappen. Want dan weet je helemaal niet meer hoe het gaat aflopen.
Nee, orde. En vandaag even geen financiële beschouwingen.

dinsdag 15 september 2009

Hoedjesdag



Begrijp ik het nu goed? We hebben met zijn allen enorm veel geld aan een bank betaald, dat onder meer gebruikt is om de bonussen van de topbestuurders te betalen, die niet in staat zijn gebleken om de bank goed te besturen.
(Want zeg nu zelf: een bank die je geld moet geven, is als een ijsjesfabriek die je ijsjes moet gaan brengen.)
Op de vraag waarom deze topbestuurders zoveel geld moeten krijgen, luidt het antwoord: als we ze niet fatsoenlijk betalen, kunnen we geen topbestuurders aantrekken.
Ik denk eerlijk gezegd dat het ons veel geld kan schelen als we geen topbestuurders meer benoemen.
Kroes is het met me eens: we hadden ING niet zoveel geld moeten geven. Ze gaat er nog eens goed over nadenken, maar als ze dat echt vindt, dan moet de bank een stevige boete betalen. Aan haar.
Ik moet er nog eens diep over nadenken, want volgens mij klopt er hier iets niet.

zaterdag 12 september 2009

Ik, avocado's en parkieten



Je moet parkieten geen avocado voeren, want ze lusten het wel, maar ze kunnen er niet tegen. Het is net zoiets als wanneer wij een hapje arcenium nemen, de volgende dag vind je ons gegarandeerd terug op de bodem van onze kooi.
Nu wil het geval dat ik dol ben op avocado.
Laatst een netje avocado's gekocht, ze waren allemaal eetrijp.
Ik ben geen parkiet.

maandag 7 september 2009

Overal ogen



Alleen op mijn kamer, is het niet zo moeilijk om anoniem te blijven, maar op een feestje moet ik ogen in mijn achterhoofd hebben. Of beter nog: niet eens in mijn voorhoofd, want overal zijn camera's.
Ik was de hele avond behoorlijk alert. En toch gebeurde het op de housewarming van @marinalog. Onverhoeds schoot @puur een portret van mij.
Enfin, geen man over boord. Omdat ik dus geen ogen in mijn achterhoofd heb.

zaterdag 5 september 2009

Minder oranje op straat



Nooit last gehad van de blauwe betaalpas, het ding viel me amper op, zoals je ook de eurobiljetten nooit meer goed bekijkt. Maar op de dag dat knaloranje werd, begon ik me te schamen. Elke keer als ik hem door een pinautomaat haalde, zei ik er iets van. 'En ik houd helemaal niet van voetbal,' riep ik tegen de caissière, die me vaag bleef aankijken. Of: 'Laat de koningin nu maar komen!'
Tot ik er genoeg van had.
Ik koop immers ook een leuke portemonnee.
Overigens blijft er altijd iets te wensen over.

vrijdag 4 september 2009

Goede vraag



Een dezer dagen ga ik mijn haar weer eens kammen, geloof dat ik het daarmee goed heb samengevat. De verwarming staat aan, ik draag een nieuw wintervest en vraag me natuurlijk af: als ik nu al... wat zal straks dan warm genoeg zijn?
Goede vraag.
Nu nog een antwoord.