Nou ja, er gaan wel meer mensen dood die ik niet ken en niet zal missen. De serie was trouwens al jaren afgelopen. En als je nog eens een fragment terugziet, valt vooral op hoe bespottelijk het allemaal was. Weet niet wat belachelijker was: als hij zijn veel te kleine wapen vasthield, of als hij, verstrikt in een monoloog, weer eens niet achter zijn bureau was weg te branden.
Maar ja, ik heb het dus wel gezien. Die mosgroene telefoon kan ik uittekenen.
En hij leek op mijn opa.
Vooral zijn ogen.
Zucht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten