Ik laat de bitterballen uit mijn handen vallen en ga op zoek naar een strakker verhaal, een verhaal met meer mogelijkheden en minder initialen, want bij de stijloefeningen moet de onderste steen boven. Bovendien ben ik inmiddels in andere werelden ondergedoken, maar daarover graag een andere keer meer, want vandaag moet er vergaderd worden.
Maar dan echt.
En daar ben ik dus niet zo goed in, zeker niet op een dag dat ik mijn hoofd zelf nodig heb.
3 opmerkingen:
Ik ben een beetje laat, maar wat mankeerde er aan het bitterballenverhaal? Ik vond je stijloefeningen erg leuk, en Queneau leert toch juist dat het verhaal er niet echt toe doet, alleen de vorm waarin je het opschrijft? En waarom neem je twee weken blogverlof op? Ik heb veel blogbaaldagen die ik op mag nemen, maar geldt dat ook wel voor jou? (Ik gun het je van harte, hoor, ik ben gewoon nieuwsgierig!)
En het probleem bij dit verhaal is eigenlijk dat het een situatie is die zich min of meer echt heeft voorgedaan, waardoor ik me steeds meer geremd voelde. Maar je hebt gelijk, (as always), want ik zat zo lekker in het verhaal. Misschien moet ik het maar wat meer anonimiseren en er dan toch mee verder gaan, want nu zit ik vast. Maar dat dus later. Want nu moet ik stoppen met voor je te schrijven, vooral om voor je te kunnen blijven schrijven.
Ja, zie je, dat hoopte ik al, dat het er allemaal om begonnen was om mij te behagen! Goed hoor, dat je keuzes maakt. Je bent een geweldige doorzetter, weet je dat wel?
PS De woordverificatie wordt steeds moeilijker; ik had het net voor het eerst fout, en moest toen nog een keer proberen! Ben ik nu spam?
Een reactie posten