Gister werd ik gebeld door een telemarketeer die iets met pensioenen moest en toen ik vroeg wat ze studeerde, hing ze op.
Vandaag werd ik weer gebeld door een telemarketeer, die me vroeg of ze het genoegen had om met mij te spreken.
Ongeveer, zei ik, want het was niet helemaal mijn naam, maar vooruit, ze belde naar mijn nummer, dus ik rekende het goed. Ik had geen interesse in een goedkopere telefoonrekening, maar ik wilde dus wel graag weten wat zij van de kwestie van gisteren vond en vroeg me bijvoorbeeld af wat hierover in het Grote Telemarketeerhandboek stond.
Nee niks, zei ze, maar uit de losse pols kom ze me zo wel vertellen dat telemarketeers die zelf ophangen, geen manieren hebben, want zij bellen immers en wij moeten dat allemaal maar opnemen. Andersom was het trouwens ook niet aardig, maar toch net een andere kwestie, want zelf begon zij al om negen uur 's ochtends te bellen dus ze kon zich best voorstellen dat er af en toe iemand ophing of niet erg adequaat reageerde.
Kijk aan, zei ik, met u kan ik zaken doen.
Hartelijk namen we afscheid.
(Ze verdiende trouwens best goed, want ze had haar andere baantje als chauffeur sinds een week opgegeven, om fulltime aan de telefoon te gaan zitten. Ik ben vergeten te vragen om hoeveel geld het gaat, maar daar zal ik de volgende keer naar informeren.)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten