maandag 11 februari 2008

Ontroerende leugens

Omdat ik me laatst ellendig voelde, kocht ik deze hand & nagelcrème. Ik maakte het direct open en smeerde het op mijn handen en vooral op mijn nagels. Heerlijk vond ik het. Vooral voor mijn nagels. En dat was het gekke: ik geloofde er geen klap van, maar het werkte wel.
Ooit vroeg ik mijn oma, wijzend op een vrouw op de televisie: oma word ik later zo mooi?
Ik vond de vrouw helemaal niet mooi, ze kon er hooguit mee door. Maar ze viel in ieder geval niet op omdat ze zo raar was en daar was ik dus bang voor.
Mijn oma knikte. Zo mooi word je, zei ze.
Misschien is dat wel de mooiste leugen: je wéét dat het niet waar is, maar het werkt. Je wordt er gelukkig van, terwijl je je achteraf niet bekocht voelt.
De beste leugens zijn misschien wel ontroerend, omdat je ze samen doet.

Geen opmerkingen: